وای بر روزی که آیینه ها بر حقیقت طغیان کنند و دروغ بگویند.
وای بر روزی که موج ها حباب ها را به ساحل نرسانند.
وای بر روزی که فاصله ها رنگ چشمان کسانی که دوستشان داریم را از یاد ما ببرند.
وای بر روزی که پیراهن هایم عطر دستان تو را ندهند.
وای بر روزی که کوچه ها از ازدحام تنهایان خالی شوند.
وای بر روزی که ابرها بغض هایشان را از ما دریغ کنند.
وای بر روزی که باران ها مرا به یاد تو نیاورند.
وای بر روزی که پرستو ها بر گرد سرمان طواف نکنند.
وای بر روزی که موهای مادران سفید بشوند.
وای بر روزی که مترسک ها بر ما نخندند.
وای بر روزی که راه های ملکوت بسته شوند.
وای بر روزی که شراب ها نعمت فراموشی را بر ما ارزانی ندارند.
وای بر روزی که نیلوفرها در آب غرق شوند.
وای بر روزی که خاطرات برای تنهایی کل بکشند...