ama ben kostum guzelim, nefesimin sonuna kadar hemde kostum.icimde yanan bir yangin vardi ve ben onu sondurmek icin tum hizimla kostum ama o yangin daha cok a alevlenerek ve cogalarak icten ice beni yandirmaya basladi. aciya aciya, acita acita kenidimi avutmak ve bu avutmkla unutmaya calistim. ben hep unutmamak la unatamamak arasinda gidip geldim. ben butun hayatim boyunca kacitim. benim yuzume vuran butun o yalanlari kacarak gormemege calistim. meger ben yokmusum, meger ben buyuk bir yalandan ibaretmisim. meger ben ic yasamamisim ve butun bu olaylar bir yalanmis. durmak. oldugum yerde hep durmak ve butun zamanimi, en degerli seyimi bilerek bosuna harcamak. bu kucucuk yerin etrafinda seyahet etmek. benim hayatim buymus meger. bir nevi yalan, bir nevi uyanmasini hic bilmedigim bir kabus. bak, yirmi bes yasima geldim ama hala ruya nedir diye sorsan cevabini bilemem. sevgi nedir bilmem. hayatim boyunca meger bir adim bile olsa ileri gidememisim, sadece oldugum yerde derine, en derine olan noktayi ararak bu yasa gelmisim. ve o derini, o karanti dolu ve esrarengiz noktayi bulamamisim. cok tuhaf ya. yani nerden bakarsan bak cok ama cok tuhaf. bu duruma gulmeli yoksa aglamaliyim mi? bazen gidip gelen bir intihar hevesi beni odamin ya da gunduz ortasinda isimi yapaykan beni avucunun icine aliyur. gecici ama korkutucu. baya hemde korkutucu. en cok ta cok guzel ve neseli gecen gunlerde. kendi kendime fisildamak. gunun sonunda. cok guzel bir gunde ve ben artik intihar edecegim. ama yok. daha bana ihtiyaci olan insanlar var ve benim bunu yapma hakkim yok. daha yasamak zorundayim. bu sefalete katlanmak ve ses cikarmamak. ama ne olurdu da bir derin uykuya gitseydim de uyandigimda annem istidgi gibi yirmi yasinda daha genc bir kiz olsaydi ve ben bu dunyaya hic gelmemis ve bu kadar aciyi gormemis olsaydim. ah butun omur aciyla gecmekte ve buna da bir son ok galiba. ama sahiden geride na kalmis? ne kazandim simdiye kadar? ne kaybettim? bu gece olsem hangi buyuk olayi kacirmis olurum ki? ama iste. istemeden de olsa bu kotu hayata katlanmak zorundayim. ve sana soz beni hic sevmeyen kadin, cokta uzak olmayan bir gunde, kendi ellerimle. soz. sahiden. cidden. uzgunum guzelim ama artik inanmamak inanmayi yendi. artik inanmak cok zor. imkansiz kadar...