آن شب که می خندیدی و مرا به می خواندی و قول ابدیت می دادی، تنهایی در گوشه ای ایستاده بود و می خندید. حالا رفته ای و تنهایی دوباره ایستاده است اما این بار نه در گوشه ای بلکه لب در لبم...