نشینن از اینا که موقع آوارگی آدم، شونه هاشون رو دور می کنن و می گن می گذره. نشین از اینا که توو هوای بارونی چتر برمیدارن. نشین از اینا که به ماتیک می گن رژ. نشین از اینا که دوستت دارم هاشون رو واسه هرکسی خرج می کنن. نشین از اینا که به همدم شبای تنهاییشون می گن هرکسی، به تکیه گاه روزای بدبختیشون هرجایی. نشین از اینا که آدم رو از عشق متنفر می کنن. نشین از اینا که وسط خنده، آدم رو به گریه میندازن...