تو هم خودت را خسته کردی با فکر کردن به چیزهایی که به تو مربوط نیست، پرسیدن سوال‌هایی که کسی جدی‌شان نمی‌گیرد، دوست داشتن آدم‌هایی که کسی، حتی خودشان دوستشان ندارد و مشغول شدن به کارهایی که سودی برایت ندارد. تا یادم می‌آید همین بوده‌ای و با این سن و این همه سرزنش هم اگر عوض نشده‌ای، بعد از این هم محکوم، محکوم به همین بی‌ربط‌های بی‌عاید برایت خواهی ماند. همه تشویق‌کنان نفر اول‌ها، تو کف‌زنان برای نفر آخری که تا پای جان جنگید. هر کی بود خسته می‌شد و دست برمی‌داشت، تو چرا هنوز اصرار داری رو نظرت؟...