آدم ها از جایی به بعد تاریکیها را به روشناییها، شبها را به روزها، رنجها را به رویاها، فلاکتها را به امیدها، خداحافظیها را به سلامها، رفتنها را ماندنها، زمستانها را به بهارها، نفرتها را به عشقها، مرگها را به حیاتها، شیطانها را به فرشتگان، بتها را به خدایان و کلمات را به آدمها ترجیح می دهند...