Sen tecavuzcusunu seven, korkak, asaglik ve igrenc bir yaratiksin. Hicbir zaman senden bu kadar nefret etmemistim. Senin ustune outran adama karsi kucucuk de olsa bir dayanma gostemiyorsun. Ciglik atmiyorsun ve en kotusu de buna raziymis gibi delice guluyorsun. Oyle sessiz, oyle sakin, oyle dalip gimissin ki. Ah, keske gorebilseydin kendini o halde. Her sey yapmasina izin vermissin ve sonar da hicbir sey yokmus gibi eline bulanan kan lekesini yuzune cekiyorsun. Sanki kaderin boy,us ve senin elinden gelen ve yapacak bir sey yokmus gibi. Hic bu kadar igrenmemistim senden. Kelimeler kifayetsiz, botun sozler ve laflar bos. Saplanti. Sen butun yeminlerini unutmussun guzelim. Bu sen degilsin. Bu sen olamazsin. Benim tanidigim ve bildigim sen boyle degildi. Sen karsimda yerlere uzunan ve bu zayif yaratik degilsin. Benim bildigim sen, daima kendisiyle, dunyayla, insanlarla ve en onemlisi de kaderine razi olmayan bir insandi. Peki soyle bir tanem, bu soylediklerimin hangisi sende var? ne oldu dab u hale geldin cok merak ediyorum. Yazik. Bu kadar farki nasil kabullendin? Hic mi utanmadin? Hic mi vicdanin sizlamadi kendi haline? Ben artik boyle bir insanla beraber olamam. Ozgunum ama elmden gelen pek fazla bir sey yok. Sadece geride kalan gunler anisina, kendine gelmeni, o savasci ve daima hircin insane bulmani temmeni ederim. Cok ozgunum ama artik her sey bitti. Buyuk harflerle hatta, ARTIK HER SEY BITTI. Nokta.