در این دنیا، نه ارزشی برای به یاد سپردن و نه ارزشی برای به یاده سپرده شدن. چی بوده که مگه؟ چی هست که مگه؟ چی میشه که مگه؟ چی میمونه که مگه؟ فیلسوفای توییتری. بلاگرای اینستایی. سیاستمدارای نفتی. دانشمندای صفر و یکی. گرگای کت‌و‌شلواری. شغالای عبا و قباپوش. موفقای پلاستیکی. شاعرای لاستیکی. نویسنده‌های دوزاری. قلم‌به‌دستای پنج‌ریالی. عاشقانه‌های تریسامی. افلاطونیای انزالی. چادریای هرزه. ساپورتیای متعفن. عضله‌‌‌های بادکنکی. آدمای هورمونی. راستای دست به ماشه. چپای شامپاینی. پایینی‌های چرک و کریه. وسطی‌های بت‌پرست و بی‌همه چیز. بالایی‌های ولگرد. مازوخیستای بی‌خایه. آنارشیستای نوکر و عمله. نارسیستای گل‌وگشاد. سادیستای پنبه به دست. چریکای موبایلی. انقالابای رنگی...