چه دریا بود؛ چین و چروک‌های متبسمش هنوز هم می‌لرزاند و می‌عشطاند و می‌امواجد. نوبالغگانِ آب‌نخوده را خیس و کهنه‌سالان آب‌دیده را مستغرق می‌‌کند اگر، آنان از ندانستن عمق و اینان از علم به لذت خوشایند سنگینی سرگیجه‌وار امواجش، رویای شیرجه زدن در آن آب‌ها، آن آب‌های بلور صورتی را ترجیح می‌دهند به چشمه‌هایی که نمی‌جشوند و نمی‌خروشند...