با سخت‌ترین تیشه‌ها و تبرها به جان خود افتادن و تلاش برای زدودن تمام اضافات، هر چه که آلوده، نااصیل، تصنعی، افزوده، نالایق و نه‌درخور. و از همین‌ها همت گماشتن به از بین بردن تمام بت‌هایی که روزگاری بهترین ستایش‌ها و بزرگ‌ترین پرستش‌هایت را برای آنان صرف کرده‌ای. پیش رفتن و شکستن و زیر پا گذاشتن و پا بر روی شکسته‌های آنان گذاشتن، در بلندِ مقامی که بتوانی با امنِ اطمینان، تبر را در دست خود نگه داشتن - حذر از بزدلی ابراهیم، و فریاد که من ساختم، من پرستیدم، من شکستم...