پورن را مثل هر مقوله‌ی دیگری به دو دسته‌ی حرفه‌ای و مبتدی تقسیم کرد و این دو دسته تمام مشخصات متناسب با نام خود را نیز دارا هستند. در نوع حرفه‌ای‌اش همه چیز در حد کمال خود قرار دارد و نمی‌توان بهتر از آن را تصور کرد و این کمال  چیزهای مختلفی از قبیل آلت مرد، اندام زن، طولانی و آتشین بودن سکس، نوع فیلم‌برداری و زمان سکس را شامل می‌شود. در این نوع شما انتظار رفتاری غیرعادی یا اختلالی را ندارید. مرد دچار زودانزالی نمی‌شود، کسی ناگهانی وارد کادر نمی‌شود، زن به اندازه‌ی مرد داغ و پرحرارت است. و به مدد تکنولوژی در صورت بروز اتفاق غیرمنتظره‌ای در مراحل تدوین از چشم مخاطب پنهان می‌شود. اما در نوع مبتدی نقصان و بی‌نظمی حاکم است و حرف اول را می‌زند. بعضی چیزها شاید خوب باشند اما برخی نیستند. سکس می‌تواند در یک اتاق شلوغ اتفاق بیفتد یا در شرایط آب و هوایی بد. مرد ممکن است دچار زودانزالی شود مثل هر مبتدی‌ای که در راه آموختن و نه در قله‌ی آموخته قرار گرفته باشد، ممکن است کارهای ناشیانه و بعضا خنده‌داری از سوی آنان رخ دهد. در اینجا دیگر از تمامیت و کمالیت مصنوعی خبری نیست. مرد شاید شکم گنده‌ی بدریختی داشته باشد، بازیگر زن شاید تحریک‌کنندگی لازم را نداشته باشد و نقطه‌ی افتراق دقیقا همین‌جاست. در پورن اصلی که از سوی بازیگران انجام می‌شود شما با بازیگر سر و کار دارید. این کار آن‌هاست. باید ادا در بیاورند. شاید علی‌رغم علاقه به بعضی کارها مجبور بشوند آن‌ها را انجام بدهند. ارگاسم‌های مخصوصا زنانه‌ی تقلبی، جیغ و دادهای ساختگی، توجه به دوربین. و به دلیل میزان زیاد‌ه‌روی در انجام کاری، از لذت و طراوت خالی‌اند. شبیه به فیلم‌های سینمایی که شاید بعضی از آدم‌های دنیای واقعی هم زندگی‌شان شبیه به آن زندگی‌های سینمایی باشد، اینجا هم آدم‌هایی پیدا می‌شوند که شاید سکس‌شان به حرارت و زمان و شهوتناکی پورن‌ها باشد. اما این عده در اقلیت قرار دارند، شبیه به همان آدم‌هایی که زندگی‌شان شبیه به فیلم‌های سینمایی‌ست. در زندگی واقعی سرعت اتفاقات شبیه به اتفاق افتادن در فیلم‌ها نیست. کند است. خسته‌کننده است. اندوه‌زاست. در پورن هم روند اتفاقات سریع است. همه چیز نشاط‌‌آور و لذتبخش. در حالی که در پورن‌های مبتدی شما ادایی نمی‌بینید. آنها به واقعیت و دنیای واقعی نزدیک‌اند. چون در دل واقعیت کاری را که به مرور زمان آموخته‌اند یا نیاموخته‌اند، انجام می‌دهند. آن‌‌ها به احتمال زیاد از این کار پول درنمی‌آورند. همه چیز حتی ارگاسم‌های مردانه و زنانه،اگر رخ دهد، در یک قمست از واقعیت رخ داده‌اند و بر طبق فیلمنامه‌ای از پیش نوشته شده در زمان مقرر صورت نگرفته‌اند. و در این پورن‌ها ممکن است صداها اصلا ضبط نشده باشند. زاویه‌ و کیفیت دوربین افتضاح باشد. اصلا آن دو نفر به کاری مشغول باشند که چیزی از آن نمی‌‌دانند. و از همینجا نمی‌توان علت علاقه به تماشای فیلم‌های پورن، آن هم حرفه‌ای را فهمید؟ این گرایش از کجا می‌آید؟ در پورن مبتدی به دلیل واقعی بودن تمام آن، فرصتی به تماشاگر برای تخیل و تصور خود در موقعیتی مثل آنان ایجاد نمی‌شود. زیرا اکثرا چیز قابل حسادتی در مورد آنان، مکانشان و نوع سکسشان وجود ندارد. در حالی‌ که پورن حرفه‌ای اوج قله‌ای را که می‌توان در سکس به آن رسید، نشان می‌دهد. با تماشای پورن حرفه‌ای فرد تماشاگر خود را در موقعیت آنان تصور می‌کند و شروع به رویابافی درباره‌ی همچون موقعیتی می‌کند. اندام‌های عالی زنان و مردان، ساعت‌های طولانی سکس، انواع پوزیشن‌ها، ارگاسم‌ها و صداها تماشاگر را می‌رباید و جذب می‌کند. به فرد یک فرصت برای دور شدن از واقعیت ناتوانی خویش را عرضه می‌کند، با تمام‌شدگی خود، با کمال خود، با تنوع خود. علاوه بر این آدمی چه قدر می‌تواند فوتبال بازی کردن یک فرد مبتدی را تماشا کند. همان قدر هم شاید بتواند پورن مبتدی را تماشا کند. در عین حال که خود از فوتبال بازی کردن، حتی به صورت مبتدیانه لذت می‌برد اما چشمش همیشه به آن حرفه‌ای‌هاست که چگونه بازی می‌کنند و با قدرتی ورای قدرت انسانی به کار خود مشغول‌اند. اما همانطور که در میان بازیکنان مبتدی می‌توان کسانی را پیدا کرد که در حد و اندازه‌های بازیکنان حرفه‌ای بازی می‌کنند، در پورن مبتدیانه نیز شاید بتوان آدم‌هایی را دید که بهتر از بازیگران حرفه‌ای پورن کار خود را انجام می‌دهند. و این در صورتی‌ست که شاید حتی اندام نامناسب یا چهره‌ی زشتی داشته باشند یا دارای ویژگی بدنی خاصی نباشند که آنان را متمایز کند اما به دلیل ممارست به  چنین توانایی‌ای دست یافته باشند. و استثناها قاعده را نقض نمی‌کنند...