همه یه آستانه ی تحمل و حد انتظار دارن. اونو که رد کردن، بی خیال کسی که ترکشان کرده، آسوده از فکر کسی که منتظرش بوده اند یک سرپناه برای موندن و یه جا برای رفتن پیدا می کنن...