سپس صدای تماس مستقیم انگشتان دست با شاسیهای سفید و سیاه: خالی از کارهای قهرمانانه و بدون جملات قصار اما ممتد و یکنواخت و آرام، و ناگهان سکوتی که اغلب فراموش میکنم فرارسیدنش قطعیست...