آه ای کودک گمشده! تو با آن صدای ترد و استوار و محکم ات مرا به آن سوتر از ابدیت و ملکوت می بری و فکر نمی کنی به مصیبت این بی چاره در شب هایی که بی صدای تو به صبح می رسد. آه ای کودک گمشده! به روشن کردن شب های سیاهم ادامه بده و تمامی نشناس...