بزرگ ترین اشتباه آدم دوست داشتن یه سری از آدماس...
گفت من شب های زیادی را به خاطر تو از دست داده ام و این که یه شب تماما مال من باشی طبیعی ترین حقمه...
و حرفی را که در نیمه های آن شب برفی در تب ریز با گرفتن دستانم گفت: زندگی خیلی کوتاه تر از اونه که بخوایم با نگفتن دوست دارم به کسایی که واقعا دوسشون داریم تلف کنیم...
آدما حق دارن که بعضی از دروغا رو باور کنن همونقد که نخوان از بعضی باتلاقا بیان بیرون...
و اکنون در میان این سیاهی، این چاه، این برهوت کدامین دعا ما را از نفرینی که به آن دچار گشته ایم، نجات خواهد داد؟...
این باران ها بوی تو را می دهند و این روزها چیزی از بودن تو نمی دانند...