...itiraf et kendine. o g i t t i
از روشنایی روز خواهد ترسید آن کس که تاریکی شب را زیسته است...
نهایت هر آدمی از حرف افتادنه. بدتر از اون چیزی نیست. بعدتر از اون هم...
نسیان همانقدر زیباست که پروانه روی کمرت، عشق همانقدر تلخ که تیرگی بال های پروانه ات...
به زخم هایم خندید و گفت رنج، عاشقانه ی زیبای پروردگار توست...
کلودیای مغموم، کلودیای منفور ،کلودیای ملول...
+ ناراحتی؟ _ بهم نمیاد؟...
با تو دست ندادند تا از همه چیز دست بکشند...
زمان یک تکرار بیهوده هست...